-
1 spójnik
m Jęz. conjunction- □ spójnik łączny Jęz. copulative conjunction- spójnik podrzędny Jęz. subordinate conjunction- spójnik przeciwstawny Jęz. adversative conjunction- spójnik rozłączny Jęz. disjunctive conjunction- spójnik współrzędny coordinating conjunction- spójnik wynikowy consecutive conjunction* * *JĘZ conjunction* * *miGen. -a gram. conjunction, connective; spójnik współrzędny coordinating conjunction.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spójnik
-
2 współrzędny
прил.• равносильный* * *współrzędn|y1. равносильный, равностепенный;2. \współrzędnyа ♀ координата;oś \współrzędnyych ось координат;
3. грам. сочинительный; сложносочинённый;spójnik \współrzędny сочинительный союз; zdanie \współrzędnye сложносочинённое предложение
* * *1) равноси́льный, равностепе́нный2) współrzędna ж координа́таoś współrzędnych — ось координа́т
3) грам. сочини́тельный; сложносочинённыйspójnik współrzędny — сочини́тельный сою́з
zdanie współrzędne — сложносочинённое предложе́ние
-
3 współrzędny
adj* * *a.coordinate, coordinating; spójnik współrzędny gram. coordinating conjunction; zdania współrzędnie złożone gram. coordinated clauses.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > współrzędny
-
4 współrzędny
współrzędny [fspuwʒɛndnɨ] adjzdanie współrzędne [beigeordneter] Teilsatz m gleichen Gradesspójnik \współrzędny koordinierende Konjunktion f -
5 spójnik
сущ.• связь• совмещение• соединение• сочетание• союз* * *♂ грам. союз;\spójnik łączny, rozłączny, przeciwstawny соединительный, разделительный, противительный союз; \spójnik podrzędny, współrzędny подчинительный, сочинительный союз
* * *м грам.сою́зspójnik łączny, rozłączny, przeciwstawny — соедини́тельный, раздели́тельный, противи́тельный сою́з
spójnik podrzędny, współrzędny — подчини́тельный, сочини́тельный сою́з
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский